Nasza firma specjalizuje się w sprzedaży sztućców wykonanych z wysokiej jakości stali nierdzewnej typu 18/10. Odznaczają się wysoką odpornością na korozję i nadają do mycia w zmywarce w wysokich temperaturach, dzięki czemu zachowują swój estetyczny wygląd przez długie lata. W asortymencie sklepu, oprócz kompletów sztućców obiadowych, znajduje się bogaty wybór pojedynczych egzemplarzy. Istnieje możliwość zakupienia noży stołowych na sztuki w celu uzupełnienia braków w kompletach lub powiększenia ich o liczbę odpowiednią dla dodatkowych gości.
Można także wykorzystać je do stworzenia indywidualnego kompletu sztućców odpowiadającego potrzebom użytkowników. W ofercie znajdują się klasyczne noże wykonane w połysku z kolekcji PRETORIA i INVICTA oraz w macie z kolekcji KABUL. Oprócz nich można zakupić również nowoczesne noże z minimalistycznymi zdobieniami na trzonku z kolekcji HERA bądź z ornamentami wygrawerowanymi po całości z serii ANTIQUE. Zapoznaj się z szeroką gamą pojedynczych noży obiadowych ze stali nierdzewnej marki Villa Italia.
Nóż jako najstarszy sztuciec - krótka historia
Najstarszym ze znanych nam sztućców jest nóż, który był używany już w epoce kamiennej do krojenia mięsa na mniejsze kawałki czy wydobywania miąższu z owoców o twardej skórce. Był to najczęściej ostro zakończony kawałek kamienia, który oprócz tego służył również do polowania na zwierzynę, oddzielania skór od mięsa, przecinania roślin na mniejsze kawałki czy odrywania trudniejszych do zerwania kawałków kory lub gałęzi. Przez tysiąclecia człowiek radził sobie ze spożywaniem pokarmu jedynie przy pomocy rąk oraz noża. Kiedy w późniejszym okresie nóż przestał być główną bronią do polowań, służył do spożywania posiłków, dzielenia żywności rzemiosła, przybierając kształt ciosanego krzemiennego ostrza bez uchwytu. W okresie wczesnego średniowiecza pełnił również funkcję widelca, gdyż przy jego pomocy przenoszono jedzenie do ust. W okresie dużej migracji ludności pierwszy prototyp znanego dzisiaj noża został przywieziony z Afryki do Europy. Pochodził z terenów Etiopii i był to kamień z ostrzem ciosany w taki sposób, aby zapewnić użytkownikowi wygodne trzymanie go za uchwyt. Powszechnie dostępny dziś nóż stołowy wykształcił się dopiero w 1669 roku za sprawą dekretu wydanego przez króla Francji Ludwika XIV, który wprowadził zakaz używania ostro zakończonych narzędzi podczas spożywania posiłków, gdyż mogły one stanowić zagrożenie dla współbiesiadników. Niedługo po tym rzemieślnicy zaczęli wykonywać noże o lekko zaokrąglonym kształcie i tępej końcówce, co miało zapewnić nie tylko bezpieczeństwo osób spożywających razem posiłki, ale również samym użytkownikom, minimalizując ryzyko skaleczenia podczas wkładania jedzenia do ust. Umożliwiał również proste i bezpieczne dzielenie posiłków na mniejsze porcje. W przeciwieństwie do obecnie znanego noża miał on brzeszczot wygięty do tyłu, co miało na celu ułatwienie wkładania jedzenia do ust bez potrzeby nadmiernego wykrzywiania nadgarstka. Chociaż widelec pojawił się już wcześniej, nie był popularny, gdyż silnie potępiał go Kościół, uznając za przedmiot nieczysty. Z tego też względu podczas licznych uczt w krajach chrześcijańskich posiłki nadal spożywano przy pomocy noża, łyżki oraz rąk.
