Nasza firma specjalizująca się w sprzedaży wysokiej jakości sztućców wykonanych ze stali nierdzewnej typu 18/10 ma w swojej ofercie wybór widelców sprzedawanych na sztuki. Jest to łatwy sposób na uzupełnienie brakujących egzemplarzy w kompletach z tej samej kolekcji bądź idealny pomysł na powiększenie zakupionego zestawu dla większej liczby gości.
Możliwość zakupienia widelców na sztuki pomaga także w skomponowaniu i stworzeniu indywidualnego zestawu sztućców dostosowanych do potrzeb użytkowników. To dobre rozwiązanie nie tylko dla rodzin, ale również par czy singli. W asortymencie znajdują się widelce w stylu klasycznym i nowoczesnym, nadające się do mycia w zmywarkach w wysokiej temperaturze i nieulegające korozji. Dostępne są egzemplarze z kolekcji: HERA, ANTIQUE, KABUL, INVICTA, PRETORIA oraz NOMEX. Zapoznaj się ze szczegółami oferty sztućców na sztuki bądź w praktycznych zestawach.
Widelce stołowe - historia diabelskich sztućców
Chociaż widelec znany był już w antycznym Rzymie, długo musiał czekać, żeby znaleźć się na biesiadnych stołach. Początkowo Rzymianie wykorzystywali pokaźnych rozmiarów widelce z dwoma szpikulcami do nakładania dużych kawałków mięsa na talerze bądź do misek. Mniejszy egzemplarz z dwoma szpikulcami został sprowadzony do Europy w XI wieku z terenów wschodnich dopiero przez bizantyjską księżniczkę Marię Argyropoulinę, która poślubiła weneckiego dożę. Ze względu na kształt okrzyknięto go dosyć szybko diabelskim narzędziem, a Kościół zakazał nawet jego posiadania, potępiał w wielu swoich kazaniach, uznając go za przedmiot heretycki. Korzystanie z niego odbierano jako antykościelną demonstrację. W rodzinach wierzących pożywienie nadal wkładano do ust nożem, a w biedniejszych kręgach - rękoma. Przedwczesna śmierć księżniczki z Bizancjum nie pomogła w próbie jego popularyzacji, gdyż odebrano to jako karę boską za używanie piekielnego narzędzia. Od tamtego momentu z biegiem czasu strach przed widelcem malał, a po raz pierwszy spopularyzowany został w Wenecji, gdzie okazał się niezastąpionym narzędziem do konsumpcji popularnego wówczas spaghetti.
Do Polski został sprowadzony z Włoch przez królową Bonę. Kształt widelca, jaki znamy dzisiaj, uzyskano dopiero w XVIII wieku we Francji i Niemczech - przypominał miseczkę i posiadał trzy lub cztery zęby ułatwiające nabieranie potraw o drobniejszych rozmiarach. Dzięki temu widelec mógł służyć już nie tylko do nakłuwania potraw, ale również nabierania na niego bardziej sypkich dań, jak drobne kasze czy niewielkie warzywa.
Chociaż z początku widelec uznawany był jako niewygodny i utrudniający spożywanie posiłków, z czasem powstały zasady prawidłowego posługiwania się widelcem przy równoczesnej pomocy noża. Ułatwiły spożywanie dań i przyczyniły się bardziej do jego popularyzacji początkowo w kręgach szlacheckich, a z biegiem lat podczas wielkiej rewolucji przemysłowej - również w domach średniozamożnego czy też biedniejszego mieszczaństwa. W dzisiejszych czasach widelce znane są już każdemu i obecne w domach na niemalże całym świecie.